Τοπικοί Οίνοι

Ένας λαός που λάτρευε έναν απολαυστικό, διασκεδαστικό τύπο σαν τον Διόνυσο, ένας λαός που θεωρεί τον οίνο τόσο πολύτιμο ώστε να τον κάνει δώρο στους θεούς του, που πιστεύει στη θεϊκή δύναμη μιας αγιασμένης γουλιάς, που θεωρεί θαύμα τη μετατροπή του νερού σε κρασί, αυτός ο λαός δεν γίνεται να μην διαπρέπει στην οινολογία και την οινοποίηση. Το κρασί δεν έλειπε ποτέ από το ελληνικό τραπέζι. Από πάντα ήταν στο επίκεντρο κάθε κοινωνικής συνεύρεσης. Σήμερα, οι ελληνικές ποικιλίες είναι παγκοσμίως διάσημες. Το Ασύρτικο της Σαντορίνης, το Αγιωργίτικο, η Μαλαγουζιά, το Λημνιό, το Ξινόμαυρο, το Σαββατιανό και τόσες άλλες. Κάποιες είναι ακόμα άγνωστες, ανεξερεύνητες που τώρα τις ανακαλύπτουμε στα Κυκλαδονήσια. Οι ελληνικοί αμπελώνες και τα ελληνικά οινοποιεία έχουν τεράστια δυναμική πλέον. Δίνουν κρασιά αντάξια των γαλλικών. Μεγάλα κρασιά. Κρασιά από αυτόριζα αμπέλια ηλικίας ακόμα και 100 ετών. Το κρασί στην Ελλάδα έχει μεγάλη ιστορία αλλά και λαμπρό μέλλον.

Το κρασί αντιμετωπίζεται ως θείο δώρο, ως ιερό ποτό και είναι λογικό. Οίνος ευφραίνει καρδίαν. Και μεταφορικά και κυριολεκτικά. Το κρασί με μέτρο, κάνει καλό στην καρδιά, προλαμβάνει θρόμβους, καθαρίζει το αίμα, μειώνει τον κίνδυνο εμφράγματος. Το κρασί, πάντα σε ήπια κατανάλωση, βελτιώνει τη διάθεση και άρα την ποιότητα της ζωής μας. Ιδίως το κόκκινο κρασί έχει επιπλέον αντιοξειδωτική, αντιφλεγμονώδη και αντικαρκινική δράση. Η προτεινόμενη χρήση από τους ειδικούς είναι 1 ποτήρι ημερησίως μαζί με το φαγητό. Εννοείται ως το κρασί δεν πίνεται μόνο. Μαγειρεύεται κιόλας! Ας απολαύσουμε τη συνταγή που προτείνει εδώ ο chef μας, Μανώλης Παπουτσάκης.